Konferencja prasowa: czwartek 26.03.2015, godz. 12:00
Wernisaż: czwartek 26.03.2015, godz. 18:00
godz. 19:30 recital „OD FRESCOBALDIEGO DO BACHA” Matteo Messori klawesyn, Bazylika Katedralna / Festiwal Musica Poetica http://www.kultura.tarnow.pl/wydarzenie/musica-poetica-2015/2015-03-28/
Wystawa czynna do 3.05.2015
Artyści: Przemysław Branas, Justyna Górowska, Aneta Grzeszykowska, Magda Hueckel, Zuzanna Janin, Zbigniew Libera, Honorata Martin, Anna Orlikowska, Laura Pawela, Paweł Susid, Andrzej Wasilewski
oraz funeralia, dokumenty i obiekty sztuki dawnej z kolekcji Bogdana Steinhoffa
Kurator: Przemysław Chodań
Oprawa graficzna: Magdalena Burdzyńska
W programie towarzyszącym:
Wtorek 31.03.2015, g. 18:00 – wykład Jerzego Żmudzińskiego „Motyw śmierci w sztuce dawnej”
Czwartek 9.04.2015, g. 18:00 – wykład etnograficzny Danuty Cetery „Obrzędy śmierci w kulturze ludowej”
Niedziela 12.04.2015, g. 15:00 – oprowadzanie kuratorskie po wystawie
Wtorek 14.04.2015, g. 18:00 - wykład dr Małgorzaty Zawiły (Instytut Religioznawstwa UJ)
„Śmierć w przestrzeni publicznej”
Niedziela 19.04.2015, g. 15:00 – po Starym Cmentarzu w Tarnowie oprowadza historyk Antoni Sypek
(spotkanie pod bramą Cmentarza, ul. Narutowicza)
Wtorek 21.04.2015, g. 18:00 - spotkanie z poetką Justyną Bargielską
Wstęp na wszystkie wydarzenia towarzyszące bezpłatny
W myśl powiedzenia Emila Ciorana, że gdyby nie myśl o samobójstwie już dawno by się zabił, wystawa „Ars moriendi/Sztuka umierania” jest rodzajem medytacji nad przemijaniem, świecką próbą oswajania myśli o śmiertelności. Procesem, w którym artyści i widzowie stają się świadkami własnego przemijania oraz umierania innych.
Wystawa jest ćwiczeniem się w umieraniu, rozumianym jako ćwiczenie duchowe o anarchistyczny zabarwieniu. Przywoływanie obrazów rozkładu oraz doświadczeń i fantazji skupionych wokół nietrwałości wynika z przeczucia, że społeczeństwo wypierające świadomość choroby, cierpienia i śmierci staje się społeczeństwem żyjącym iluzji, infantylnym i nieszczęśliwym.
Sztuka obrazująca starość, chorobę i śmierć może budzić protest. Można jej stawiać zarzut o przekraczanie moralnych granic, gdy odsłania starość czy niedołęstwo bez wiedzy obserwowanego podmiotu. Śmierć w sztuce może być estetycznie wysublimowana. Może być cyniczna. Dotyczyć jednostek lub społeczeństw. Może być dokumentacją, fantazją lub mieszanką obydwu. Może być momentem, może też być procesem. Zaklinaniem i odczarowaniem jednocześnie. Estetycznym opracowaniem procesów i zjawisk, które budzą niesmak czy obrzydzenie, odsłaniającym jednocześnie to, co najbardziej intymne psychologicznie. Wierzymy, że wszystkie te zabiegi przysłużą się przeżyciu i pracy ze świadomości tego, co nieuchronne.
Facebook https://www.facebook.com/events/1794268397464839/
Mecenas wystawy